))))добре, добре
Не пераймайтися з цього
вже після першої години. І мізки працюють не так. Але насправді, так було завжди. Або майже завжди. Чи завжди майже так)))
Тому все нормально.
У цьому хоч гірше не стало. А те, що несподіванки зустрічаються, неочікуване виходить — це диво. І дуже добре, що так Є)
Дарэчы трэба заўсёды ўлічваць асаблівасці перакладу.
зараз апоўначы галава не вельмі працуе. Але з таго, што памятаю, што ведаю…
Ненажерливість — це українскою))
чревоугодие — русскай
празмернасць у ежы -беларускай (прынамсі каталіцкая традыцыя, я каталік)
Gluttony — англійскай
і гэтак далей…
Самы жорсткі варыянт -рускі. УГОЖДАТЬ ЧРЕВО — грэх. А чаму?, што тут кепскага?
Тры астатнія мовы кажуць а празмернасці, перанасычанасці, ненажэрлівасці…
Гэта зусім іншае. Гэта, калі ўжо не хочаш, табе не трэба, а ты еш!
Вось грэх у трох народаў
А ў рускіх — па-іншаму.
Біблія адна, а каментары розныя…
Вось так…
Dыбачаюся за нагадванне пра піар))). Мы даслалі нашы каменты адначасна)). Таму і пабачыў адразу ваша тлумачэнне і свой каментар.
Дарэчы, мне заўсёды падабаліся «невялічкія» нечаканасці))
ну а пра піар)))). Зноў жа, нават калі гэта і не так. Усё-роўна PR, як public relations — сувязь з грамадскасцю падтрымліваецца! нават, калі і нечакана))
Сапраўды не працуе карэктна. Ён адчыняцца, можна зарэгіцца… і г.д., але няма нармальнага інтэрфейса, які дазваляе карыстацца медыя-файламі. Пры усёй сваёй НЕлюбові да «усенароднага», думаю, ДА ГЭТАГА ён не мае дачынення. Прынамсі прамога. У прынцыпе, інтэрнет прастора ў нас без перашкод. пакуль што)))
Хутчэй за ўсё, тут для Беларусі нейкія тэхнічныя прычыны абмяжоўваюць працу сайта.(((( На жаль.
Дарэчы шмат з чым я пагаджаюся з Вамі, шаноўны пане Яўгене (пагаджацца вырашыў беларускаю)))). Проста, на маю думку, трэба вызначыць дзве чсткі «літаратурнай» мовы.
Калі ідзе гаворка аб тым, што падлягае унармаванні згодна «моўнай канвенцыі» (што наогул прынцопова можа быць пакладзена ў нейкую сістэму), я за і толькі за. Гэта і правілы (арафаграфічныя, фанетычныя і інш.) і наменклатура (мне як прафесійнаму хіміку гэта вельмі добра зразумела) і некаторыя іншыя рэчы. Гэта справа моўнай канвенцыі. Так, абсалютна неправільным будзе выкарыстанне розных ТЭРМІНАЎ у падручнікаў розных частак Украіны, ці розныя варыянты арфаграфічных правілаў (зноў жа ідзе гаворка пра афіцыйную частку маўлення!).
Але ёсць і іншая частка «літаратурнай мовы» — гэта набор словаў, іх пераўтварэнне ў розныя формы з дапамогай суфіксаў, прыставак і г.д. Кожны чалавек, кожны носьбіт мовы мае права на «сваю літаратурную мову». Калі мы пяшчотна звяртаемся да блізкага чалавека… ці думем пра адпаведнасць новага суфікса слоўнікавай форме?.. Гэта ў жыцці… Але ж яно пераходзіць у літаратурныя формы, а потым зноў вяртаецца ў жыцце. Не будзем згадваць такіх пісьменнікаў як Джойс, там часам такі падыход гіпербалізаваны (але і гэта патрэбна было!), усе астатнія таксама стваралі «новую» мову, больш ці меньш. Дарэчы і кожны з нас гэта робіць, проста, мабыць, не так яўна.
Таму, выступаючы за моўную канвенцыю (мне, як бычыце, вельмі спадабаўся гэты тэрмін))) у дачыненні да асобных частак моўнага працэсу, я баюся, каб гэта не абмежавала працэсы словаўтварэння і моўнага развіцця. Украінская мова — такая прыгожая!!! І я не хацеў бы каб яе спасціг лёс беларускай. Так, у нас, улічваючы адсутнасць рэальных носьбітаў мовы (нас адзінкі, на жаль) нармальны працэс словаўтварэння цалкам носіць фармалізаваны выгляд, галоўным чынам калькаванне, бяздумнае запазычанне, бюракратычная клішэзацыя… Ёсць тая мова, якая афіцыйная, якая зафіксавана ў слоўніку. А гэтага для развіцця мовы мала.
А прасцей кажучы)))) Нам бы моўныя праблемы Украіны. Я бы марыў каб моўная сітуацыя на Беларусі хоць бы трошкі набліжалася да Украінскай. У нас усё значна горш, хоць і мова адзіная і нават Закон аб мовах з 1 Верасня з адзінымі правіламі пачаў дзейнічаць…
Шановний пане Євгене! Я не вивчав українську мову… Чи Ви ще не зрозуміли це по моїх помилках. Я хімік-органік, який живе і працює з білоруськими студентами в Мінську. Навіть не філолог!))). Так, я свідомий білорус і користуюся білоруським. Мабуть тому, я завжди розумів українську мову, так як вона близька до білоруської, я завжди ( і принципово!) прагнув балакати з українцями, використовуючи білорусько-український варіант. Але намагатися розмовляти САМ українською я почав тільки кілька місяців тому.
Що до розуміння…Думаю, я не зможу зрозуміти будь-які гуцульської слова, і їх не зрозуміють більшість українців. Також деякі діалектні білоруські слова я теж не розумію. Це нормально.
Я говорив про загальну ситуацію. Якщо брати «звичайних» українців (міста, райцентри, великі села ....), вони розуміють один одного, і до речі їх розумію і я.
Я вважаю, що це не дуже велика проблема для України. Так мені здається зовні. Мабуть я і помиляюся)))
Дякую пані Галино.
Як завжди, Ви коректно, точно і дуже образно вибираєте приклади для конкретної ситуації. (Мабуть Ви це робите підсвідомо, бо отримали цей дар у спадок від предків у таємничому і чарівному куточку Західної України.
Ніби і смішно, але б'є наповал.
Думаю, «серйозна” дискусія про уявні (і малоймовірні, на мою думку) міждержавні й позадержавні стосункі… підійшла до кінця…
Тому що Ваш коментар щонайкращий )))))
!!! "… Тому я стараюся всюди, де б не був, використовувати будь-яку можливість «порупорити» про українців і Україну"!!!
Дякую за це!!!
Так, калі кожны з нас за межамі сваёй Радзімы будзе выкарыстоўваць кожную магчымасць «порупорити» пра УКРАЇНУ, БЕЛАРУСЬ… сапраўды, калі нас будзе ТАКІХ многа, мы здолеем пераканаць і іншых
УКРАЇНА Є
БЕЛАРУСЬ Ёсць)))
Дарэчы, больш паловы сённяшніх незалежных краін Еўропы на пачатку 19 стагоддзя былі калоніямі (Бельгія, Балгарыя, Грэцыя, Венгрыя, Чэхія, Румынія, Польшча, Фінляндыя, Ірландыя, Фінляндыя, Ісландыя, Македонія, Сербія, Чарнагорыя, Славакія, Славенія, Харватыя, Боснія і Герцагавіна, Кіпр, Мальта, ну і мы — Украіна, Беларусь, Літва, Латвія, Эстонія, Малдова)… мабыць кагось і забыў. Большасць з іх незалежнасць атрымалі толькі ў 20 стагоддзі.
Таму, думаю, нас зразумеюць. Толькі самім трэба паважаць сябе і не забывацца, не саромецца казаць аб гэтым іншым.
Дзякую за тэму, дзякую ўсім за тое, што мы неабыякавыя.
у нас інші переклади)))
Не пераймайтися з цього
вже після першої години. І мізки працюють не так. Але насправді, так було завжди. Або майже завжди. Чи завжди майже так)))
Тому все нормально.
У цьому хоч гірше не стало. А те, що несподіванки зустрічаються, неочікуване виходить — це диво. І дуже добре, що так Є)
зараз апоўначы галава не вельмі працуе. Але з таго, што памятаю, што ведаю…
Ненажерливість — це українскою))
чревоугодие — русскай
празмернасць у ежы -беларускай (прынамсі каталіцкая традыцыя, я каталік)
Gluttony — англійскай
і гэтак далей…
Самы жорсткі варыянт -рускі. УГОЖДАТЬ ЧРЕВО — грэх. А чаму?, што тут кепскага?
Тры астатнія мовы кажуць а празмернасці, перанасычанасці, ненажэрлівасці…
Гэта зусім іншае. Гэта, калі ўжо не хочаш, табе не трэба, а ты еш!
Вось грэх у трох народаў
А ў рускіх — па-іншаму.
Біблія адна, а каментары розныя…
Вось так…
СЛУШНА І ДА МЕСЦА!
Дарэчы, мне заўсёды падабаліся «невялічкія» нечаканасці))
ну а пра піар)))). Зноў жа, нават калі гэта і не так. Усё-роўна PR, як public relations — сувязь з грамадскасцю падтрымліваецца! нават, калі і нечакана))
тому й треба одне одного триматися)))
Що ми і робимо))
Я співчуваю пані Галині.
Хутчэй за ўсё, тут для Беларусі нейкія тэхнічныя прычыны абмяжоўваюць працу сайта.(((( На жаль.
І не дуже шкодую про це.
!!!
І для мешканців Білорусі, принаймні свідомих, теж
На жаль, болюче
і це стосується не лише мови…
Калі ідзе гаворка аб тым, што падлягае унармаванні згодна «моўнай канвенцыі» (што наогул прынцопова можа быць пакладзена ў нейкую сістэму), я за і толькі за. Гэта і правілы (арафаграфічныя, фанетычныя і інш.) і наменклатура (мне як прафесійнаму хіміку гэта вельмі добра зразумела) і некаторыя іншыя рэчы. Гэта справа моўнай канвенцыі. Так, абсалютна неправільным будзе выкарыстанне розных ТЭРМІНАЎ у падручнікаў розных частак Украіны, ці розныя варыянты арфаграфічных правілаў (зноў жа ідзе гаворка пра афіцыйную частку маўлення!).
Але ёсць і іншая частка «літаратурнай мовы» — гэта набор словаў, іх пераўтварэнне ў розныя формы з дапамогай суфіксаў, прыставак і г.д. Кожны чалавек, кожны носьбіт мовы мае права на «сваю літаратурную мову». Калі мы пяшчотна звяртаемся да блізкага чалавека… ці думем пра адпаведнасць новага суфікса слоўнікавай форме?.. Гэта ў жыцці… Але ж яно пераходзіць у літаратурныя формы, а потым зноў вяртаецца ў жыцце. Не будзем згадваць такіх пісьменнікаў як Джойс, там часам такі падыход гіпербалізаваны (але і гэта патрэбна было!), усе астатнія таксама стваралі «новую» мову, больш ці меньш. Дарэчы і кожны з нас гэта робіць, проста, мабыць, не так яўна.
Таму, выступаючы за моўную канвенцыю (мне, як бычыце, вельмі спадабаўся гэты тэрмін))) у дачыненні да асобных частак моўнага працэсу, я баюся, каб гэта не абмежавала працэсы словаўтварэння і моўнага развіцця. Украінская мова — такая прыгожая!!! І я не хацеў бы каб яе спасціг лёс беларускай. Так, у нас, улічваючы адсутнасць рэальных носьбітаў мовы (нас адзінкі, на жаль) нармальны працэс словаўтварэння цалкам носіць фармалізаваны выгляд, галоўным чынам калькаванне, бяздумнае запазычанне, бюракратычная клішэзацыя… Ёсць тая мова, якая афіцыйная, якая зафіксавана ў слоўніку. А гэтага для развіцця мовы мала.
А прасцей кажучы)))) Нам бы моўныя праблемы Украіны. Я бы марыў каб моўная сітуацыя на Беларусі хоць бы трошкі набліжалася да Украінскай. У нас усё значна горш, хоць і мова адзіная і нават Закон аб мовах з 1 Верасня з адзінымі правіламі пачаў дзейнічаць…
Що до розуміння…Думаю, я не зможу зрозуміти будь-які гуцульської слова, і їх не зрозуміють більшість українців. Також деякі діалектні білоруські слова я теж не розумію. Це нормально.
Я говорив про загальну ситуацію. Якщо брати «звичайних» українців (міста, райцентри, великі села ....), вони розуміють один одного, і до речі їх розумію і я.
Я вважаю, що це не дуже велика проблема для України. Так мені здається зовні. Мабуть я і помиляюся)))
Як завжди, Ви коректно, точно і дуже образно вибираєте приклади для конкретної ситуації. (Мабуть Ви це робите підсвідомо, бо отримали цей дар у спадок від предків у таємничому і чарівному куточку Західної України.
Ніби і смішно, але б'є наповал.
Думаю, «серйозна” дискусія про уявні (і малоймовірні, на мою думку) міждержавні й позадержавні стосункі… підійшла до кінця…
Тому що Ваш коментар щонайкращий )))))
Дякую за це!!!
Так, калі кожны з нас за межамі сваёй Радзімы будзе выкарыстоўваць кожную магчымасць «порупорити» пра УКРАЇНУ, БЕЛАРУСЬ… сапраўды, калі нас будзе ТАКІХ многа, мы здолеем пераканаць і іншых
УКРАЇНА Є
БЕЛАРУСЬ Ёсць)))
Дарэчы, больш паловы сённяшніх незалежных краін Еўропы на пачатку 19 стагоддзя былі калоніямі (Бельгія, Балгарыя, Грэцыя, Венгрыя, Чэхія, Румынія, Польшча, Фінляндыя, Ірландыя, Фінляндыя, Ісландыя, Македонія, Сербія, Чарнагорыя, Славакія, Славенія, Харватыя, Боснія і Герцагавіна, Кіпр, Мальта, ну і мы — Украіна, Беларусь, Літва, Латвія, Эстонія, Малдова)… мабыць кагось і забыў. Большасць з іх незалежнасць атрымалі толькі ў 20 стагоддзі.
Таму, думаю, нас зразумеюць. Толькі самім трэба паважаць сябе і не забывацца, не саромецца казаць аб гэтым іншым.
Дзякую за тэму, дзякую ўсім за тое, што мы неабыякавыя.